Luty 1221

Do Stefanusa, przyjaciela mego i brata w Hermasie Z Heorot, w miesiącu lutym Roku Pańskiego 1221, Signum Irruptus

Przyjacielu mój,

gdy piszę te słowa, morze uderza w brzeg, jakby chciało mi przypomnieć, że świat się nie zatrzymał i kroczy naprzód jak Bóg ustanowił w wielkim i doskonałym planie.

Pisząc ten list do Ciebie, chciałem się jedynie upewnić, czy nie dzieje się nic niepokojącego, bo nie widziałem Twego oblicza na ostatnim Soborze Trybunału Reńskiego. Ostatecznie Heorot uznano za część Trybunału Reńskiego, choć nie bez tarć i zgrzytów – Nowogród próbował swoje, ale logika i stara zasada „przynależność przez praktykę” wygrała.

Powiem Ci, że Twoje pograniczne śląskie ziemie to temat, który nie daje mi spokoju. Wiemy przecież, że Wielki Trybunał z 1162 roku określił linię dziesięciu mil w głąb ziem polskich jako strefa wpływów Trybunału Reńskiego. Jeśli dobrze mierzę z Heorot i spoglądam na Twoją dolinę, to ty chyba się w tej granicy mieścisz, mój sprytny lisie!

Nie zdziwiłbym się, gdyby niektórzy z Reńskiego zaczęli przyglądać się Wam bardziej uważnie, zwłaszcza że Czechy coraz mocniej ciągną ku Zachodowi. A Ty przecież dobrze wiedziałeś, jak grać w te gry — lepiej niż ja, bez jednej ręki.

Stefanusie - czekam niecierpliwie na wieści ze Śląska. Napisz też, jak się miewają Twoi podopieczni i czy poczyniłeś odważniejsze kroki w Regio, o którym tyle opowiadałeś podczas wizyty u nas.

Wierny jak dawniej,
Signum Irruptus z Heorot

Sierpień 1221

Do Czcigodnego Signum Irruptus, Princeps Zgromadzenia Heorot,
W sierpniu Roku Pańskiego 1221, Ambroż z Alba Amnis pozdrowienie i szczere wyrazy szacunku.

Czcigodny Signumie,

z żalem muszę przekazać, że nasz Mistrz i Założyciel Zgromadzenia, Stefanus Eruditus, odszedł z tego świata wiosną zeszłego roku. Jego śmierć miała miejsce w sposób niecodzienny, gdy w tajemniczym świetle rozpłynął się a drzwi jego Sanctum zostały wyrwane wybuchem. Zaskoczeni i wstrząśnięci tym zjawiskiem, nie mieliśmy szansy pożegnać go w tradycyjny sposób, ani zrozumieć w pełni natury jego odejścia.

Chciałbym jednak wyrazić naszą wolę utrzymywania kontaktów z Zgromadzeniem Heorot, którego przyjaźń byłaby dla naszego Zgromadzenia nieocenioną wartością. Liczymy na to, że będziecie w stanie wspierać nas w przyszłości, gdy po dalszych rozważaniach zdecydujemy się formalnie zgłosić chęć przystąpienia do Trybunału Reńskiego.

Dziękujemy również za sugestię dotyczącą decyzji Wielkiego Trybunału z 1162 roku. Winniśmy głębiej przyjrzeć się tej sprawie, gdyż może mieć istotne znaczenie w kontekście naszej przyszłej polityki. Jesteśmy wdzięczni za Twoje troskliwe uwagi i chęć wsparcia.

Z wyrazami szacunku
Princeps Ambroż z Alba Amnis
Sierpień 1221

Do Ambroża z Alba Amnis, Princepsa,
Signum Irruptus z Heorot

Czcigodny i młody przyjacielu,

List Twój dotarł do mnie z opóźnieniem, a na odpowiedź moją przyszło Ci czekać niemal dwa lata – i sam nie wiem, jak usprawiedliwić tak długą zwłokę wobec Zgromadzenia, które utraciło swego założyciela. Wiedz, że nie był to brak troski ani zapomnienie, lecz ciężar innych spraw, których natura opisana być nie może na pergaminie.

Najpierw przyjmij ode mnie wyrazy żalu po stracie Stefanusa, którego zwać mogłem nie tylko konfratrem lecz i bratem. Podejrzewałem, że Jego dni mogą zakończyć wię w sposób, który nie będzie dany zwykłym śmiertelnym – a jednak wieść o odejściu w Zmierzchu poruszyła mnie do głębi. Zostawił Was młodych, a jednak właśnie Wam powierzył dzieło swego życia.

Z tego powodu nie waham się mówić otwarcie: strzeżcie się zgłębiania tego, co kryje się w Regio, które stanowi serce Waszego Zgromadzenia. Mówię zwłaszcza o ścieżkach wiodących ku wyższym poziomom, ku silniejszej Aurze - kuszącej młodych Magów. Niech ciekawość nie zwiedzie Was tam przedwcześnie. Skrywane są tam bowiem tajemnice, które nie posłużą tym, co nie mają wsparcia i doświadczenia wieków. Sam Stefanus poznał ich cień – i był na tyle mądry, by nie kroczyć dalej niż pozwalała roztropność.

Nie sądź, że mówię to z obawy o własne sprawy. Nie – to troska o Wasze życie i ciągłość Alba Amnis każe mi pisać tak bezpośrednio. Zbyt wielu przed Wami chciało zaspokoić ambicje w tym miejscu i zapłaciło za to najwyższą cenę.

O radach moich politycznych wspomniałeś - i dobrze, że bierzecie je pod rozwagę. Jeśli przyjdzie czas gdy Alba Amnis zechce szukać przystani w Trybunale Reńskim, znajdziecie we mnie rzecznika. O ile tylko Wasze intencje pozostaną czyste i zakorzenione w mądrości, nie w pysze.

Chciałbym jednak, abyśmy nie kończyli rozmowy na listach. Zapraszam Ciebie i Twoich braci na Zelandię, do Heorot. W mojej siedzibie moglibyśmy w spokoju porozmawiać o tym, czego nie sposób wyrazić na piśmie. Są sprawy, które tylko w bezpiecznym gronie mogę Wam ujawnić – sprawy, których Stefanus był świadom, a których ciągłości nie można zaniedbać.

Niech Hermes prowadzi Twoje kroki, młody Princepsie, a mądrość przewyższy odwagę tam, gdzie próg staje się zbyt wysoki.

Dano w Heorot, Roku Pańskiego 1223, własną ręką spisane,
Signum Irruptus, Jednoręczny, Princeps Heorot