Zgromadzenie z Łęczycy to dobrze ufortyfikowany zamek położony na grzbiecie wzgórza, wśród łagodnych pagórków. Ma trudne podejścia od wschodu i zachodu oraz męczący szlak z południa, ale do miasta Łęczyca prowadzi łatwa droga z północy.
To jedno z najbardziej wojowniczych zgromadzeń w Trybunale Nowogrodzkim – ma silny oddział grogów, gotowy do odpierania ataków, szczególnie ze strony rywalizujących z nimi zgromadzeń z Renu. Wielokrotnie odpierali oblężenia i uczestniczyli w Wojnach Czarodziejów. Łęczycanie żywią głęboką niechęć do Niemców, obwiniając ich o dawne zdrady i konflikty wewnątrz Zakonu Hermesa.
Łęczyca jest kluczowym punktem w napiętej relacji między Trybunałem Nowogrodzkim a Renem. Szczególnie Durenmar (Domus Magna Bonisagus) oskarża ich o zdradę i dąży do zmiany granicy Trybunału Renu na wschód. Jednak Trzy Jeziora, inne nowogrodzkie zgromadzenie, widzi w Łęczycy ważną linię obrony przed wpływami zachodnimi – istnieje między nimi Portal Hermesa, a magowie Trzech Jezior regularnie odwiedzają Łęczycę.
Magowie z Łęczycy są także niechętni zakazowi współpracy z królami i szlachtą. Trzy dekady temu zostali ukarani wysoką grzywną vis za dostarczanie polskim możnowładcom informacji o niemieckich najazdach.
1. Stanisław Czeczenko (Jerbiton) – formalny lider zgromadzenia, choć w praktyce jego autorytet jest często podważany przez innych magów, zwłaszcza Tremere. Doskonale dogaduje się z ludźmi, bywa na dworach lokalnych możnych i inwestuje w handel. Chciałby być znaczącą figurą w polityce Zakonu, ale jego skuteczność jest kwestionowana – to nie jego talenty, a mury, Aegis i drużyna wojowniczych grogów zapewniają Łęczycy przetrwanie.
2. Kasina i Frania Popowicz (Merinita i Tremere) – bliźniaczki o niezwykłej więzi magicznej. Ich moce rosną, gdy są blisko siebie, i słabną, gdy są oddalone o ponad 100 kroków.
3. Tomasz Klimowicz (Verditius) – najstarszy mag w zgromadzeniu (133 lata), wybitny rzemieślnik i twórca magicznych przedmiotów. W młodości tworzył insygnia dla polskich królów, ale Zakon zniszczył te dzieła, by ukrócić jego ingerencję w sprawy monarchii. Nadal podróżuje do Włoch, by rywalizować w konkursach Verditiusów.
4. Ruprecht de Solange (Tremere) – dawny francuski szlachcic, który przybył do Polski 40 lat temu, by się „zahartować”. Dowodzi oddziałem grogów w Łęczycy i marzy o narzuceniu większego porządku w zgromadzeniu. Aby to osiągnąć, musi pokonać Franię Popowicz w certámen – do tej pory bezskutecznie.
5. Sonja Janowicz (Bjornaer) – jej „zwierz serca” to borsuk. Została umieszczona w zgromadzeniu w ramach politycznych układów z Crinterą. Choć nie angażuje się w lokalne intrygi, jest nieocenioną obrończynią Łęczycy i czuwa nad zwierzętami oraz stadem koni zgromadzenia.
6. Bartłomiej Ochowski (Mercere) – jedyny Czerwonoczapki w Trybunale Nowogrodzkim obok Susan z Wicklow. Nie posiada Daru, więc korzysta z magicznych przedmiotów stworzonych przez magów Łęczycy. Regularnie podróżuje między zgromadzeniami w Renie, Transylwanii i Rzymie, przekazując wiadomości i oficjalne skargi.
7. Jan Kolski (Criamon) – znany jako Szalony Mag Wschodu. W 1206 roku doświadczył długiego Zmierzchu, w trakcie którego prorokował przez dwa tygodnie. Spisano jego wizje („Mowa Jannesa”), ale większość z nich jest niezrozumiała. Po tym wydarzeniu nigdy już nie rzucił zaklęcia. Wędrował po wszystkich zgromadzeniach i obozach Kumanów, aż zaginął w 1216 roku.