Przekraczając wielką rzekę Łabę z nizin na zachodzie docieramy do północno-wschodnich rubieży Niemiec, rozciągających się aż po potężną rzekę Odrę. Tutaj cywilizacja stopniowo ustępuje miejsca dzikiej, opuszczonej krainie jezior i lasów w której grasują Werwölfe (wilkołaki), Hexen (czarownice) i Hünen (olbrzymy), gdzie popadające w zapomnienie ostatki pogańskich wierzeń wciąż przetrwały w ruinach słowiańskich świątyń.

Crintera jest Zgromadzeniem Trybunału Reńskiego, które znajduje się właśnie we Wschodniej Marchii, na wyspie Rugia. Crintera jest Domus Magna (główna siedziba) Domu Bjornaer. Zgromadzenie tworzy sześcioro członków Rady Bjornaer, którzy prowadzą sprawy całego Domu ze swojej wyspiarskiej siedziby. Rada jest obecnie podzielona na dwie frakcje Domu: Zwolennicy Współistnienia, którzy wierzą, że magowie Bjornaer powinni starać się żyć w harmonii z ludźmi, zwłaszcza takimi, co nie niszczą dzikich ostępów świata, oraz Obrońców Natury, którzy zaciekle chronią dzikie tereny przed jakąkolwiek ingerencją ludzi. Crintera jest w Zimowej fazie od ostatnich 50 lat z powodu inwazji Duńskiego króla na Rugę i późniejszego rozprzestrzeniania się Królestwa Dominium na wyspie.

Bjornaer była Maginią pochodzącą z Pomeranii i osiedliła się na wyspie Rugia. Wyspa doskonale odpowiadała jej towarzyszom, ponieważ była w dużej mierze niezamieszkana. Mogli więc praktykować swoją magię w tej twierdzy pogaństwa, pozostając w ukryciu przed mściwymi wrogami. Choć Crintera była potężną siłą w obrębie Trybunału, od momentu swojego założenia prowadziła stosunkowo spokojne życie.

Wszystko to zmieniło się w 1168 roku, kiedy duński król Waldemar I (wraz z biskupem Absalonem z Roskilde) najechał na wyspę. Pogańska twierdza Arkona została zniszczona, a gorliwi chrześcijanie założyli tam kilka kościołów i cysterski klasztor, by rozszerzać wpływ aury Dominium. Decyzja Crintery, by przeczekać czas chrześcijańskiej okupacji, była silnie krytykowana przez Obrońców Natury ale przeważyła opinia Zwolenników Współistnienia. Dwa lata później, gdy Duńczycy nadal przebywali na Rugii - Urgen został wybrany Primusem Domu Bjornaer.

Urgen był gorliwym zwolennikiem poglądów Obrońców Natury, a jego wybór był oznaką poglądów, które zaczeły przeważać w Domu. Żadni przedstawiciele Crintery nie wzięli udziału w Trybunale w 1172 roku, ale w 1179 roku pojawił się sam Urgen. Oskarżył magów Oculus Septentrionalis o wspomaganie duńskiego najazdu na Rugię, co w efekcie znacząco uszczupliło zasoby magiczne Crintery, a więc naruszyło Kodeks Hermesa. Ostatecznie Urgen zabił ich przywódcę w Wojnie Magów.

W kolejnych latach proces chrystianizacji Rugii nie postępował tak szybko, jak początkowo się obawiano i Crintera oraz jej zasoby pozostały w dużej mierze nienaruszone. W związku z tym frakcja Zwolenników Współistnienia zyskała na znaczeniu. Na kolejnym Trybunale (1186) Gildia Głogu (gildia Trybunału Reńskiego) podniosła sprawę zagrożenia czy wręcz zniszczenia dzikiej przyrody otaczającej Crinterę. Gildia szukała zgody na odwetowy atak, próbując wymusić orzeczenie „Strażnicy Puszczy”. Mimo poparcia Gildii Jesionu i (zaskakująco) Gildii Starszych, Trybunał był podzielony i nie podjęto żadnej decyzji. Obiecano jednak dalsze zbadanie sprawy. To było niewystarczające dla bardziej krewkich Obrońców Natury. W następstwie pojawiło się wiele oskarżeń przeciwko magom Bjornaer atakującym duńskich osadników, co większość Domu uznawała za dolewanie oliwy do ognia.

Na następnym Trybunale, 26 lat po pierwotnej inwazji, młoda Maga Bjornaer z Fengheld imieniem Falke, wygłosiła poruszającą prośbę o pozwolenie Crinterze na aktywny opór przeciwko okupantom Rugii. Quaesitor Caecilius był jednak stanowczy przy swoim stwierdzeniu, że żaden teren dzikiej przyrody nie został najechany lub zniszczony — Crintera i jej las pozostały nienaruszone, co było poważną porażką dla wcześniejszego orzeczenia „Strażnicy Puszczy”. Urażeni tym upomnieniem Magowie z Crintery zwrócili się przeciwko sobie w krótkim okresie wewnętrznej walki frakcyjnej. Obrońcy Natury obwiniali Radę Domu za brak działania. Zwolennicy Współistnienia zwątpili w swe przekonania uznając, że filozofia Obrońców Natury zwyciężyła.

Na Zgromadzeniu Dwunastu Lat w 1203 roku Urgen zrezygnował z roli Primusa, ale zachował miejsce w Radzie Bjornaer. Jego miejsce zajęła Falke. Jej przywództwo w Domu doprowadziło do obecnej sytuacji - konsolidacji wpływów Bjornaer na wyspie, która ciągle pozostaje słabo zaludniona, z wyjątkiem miasta Bergen założonego przez Duńczyków. Tylko czas pokaże, czy starożytne Zgromadzenie Crintera będzie w stanie istnieć w sąsiedztwie zwykłych osadników — i nowych klasztorów — na swojej granicy.