Hermann
Hermann jest Sasem, pochodzącym z okolic Osnabrück. Urodził się w roku 1175 i wywodzi się ze zubożałej szlachty. Swego czasu imał się rycerskiego rzemiosła, ale lepiej w życiu mu szło organizowanie osadnictwa i zarządzanie. Losy przywiodły go do Księstwa Śląskiego na przełomie wieków. Bolesław Wysoki ufundował wieś na podgórzu Gór Sowich i złożył w ręce Hermanna wszelkie formalności mianując go Zasadźcą.
Hermann przybył na czele osadników ze Szwabii, Frankonii i Turyngii. Wzorował się na prawie Waldhufendorf zakładając osadę Langenbielau. Został też jej sołtysem i posiada największy majątek (3 łany).
Wąsty, siwiejące włosy, ciemna karnacja. Ma przenikliwe spojrzenie i jest postawnym mężczyzną. Widać po nim, że nawykł do noszenia i używania oręża. Ubiera się bogato, po szlachecku.
Rola/Funkcja
Zasadźca i zarządca niemieckich osadników na terenach Gór Sowich w Księstwie Śląskim. Jest łącznikiem między lokalnymi osadnikami a przedstawicielem Księcia.
Związek ze Zgromadzeniem
Hermann ma korzystne relacje ze Zgromadzeniem Alba Amnis. Magowie pomogli mu w przygotowaniu terenów pod uprawy za pomocą magii. W zamian zobowiązał się płacić dziesięcinę i dostarczać żywiec. Jego córka Anne od lata 1223 roku zatrudniona jest w Zgromadzeniu jako służąca i praczka, co dodatkowo zacieśnia więzi.
Wygląd/Znaki Szczególne
Hermann to mężczyzna w średnim wieku, o silnej, lecz nieco postawnej sylwetce, z typowymi rysami Sasów – brązowe włosy, które zaczynają już siwieć, i sumiasty wąs. Często nosi bogato haftowany kaftan i ciemny płaszcz, który wyróżnia go jako kogoś o wyższym statusie w osadzie..
Osobowość i Motywacje
Pragmatyczny i zaradny, Hermann potrafi znaleźć równowagę między swoimi interesami a potrzebami innych. Bywa nieco szorstki, ale jest lojalny wobec tych, którzy dotrzymują umów. Jego największą ambicją jest przekształcenie Langenbielau w dobrze prosperującą wieś, a jego osobistą motywacją jest zdobycie szacunku i uznania, jakie jego rodzina utraciła w Osnabruck przez biedę w poprzednim pokoleniu.
Relacje i Sieć Wpływów
Bolesław Wysoki – zaufanie księcia było kluczowe dla powierzenia Hermannowi osadnictwa
Kanclerz księcia Henryka Brodatego - to głównie z nim prowadzi korespondencje i osobiste rozmowy
Magowie Zgromadzenia Alba Amnis – uważa ich za potężnych sojuszników, ale też potencjalne zagrożenie, dlatego stara się utrzymywać dobre stosunki.
Okoliczna szlachta i chłopi – Hermann jest szanowany jako człowiek sukcesu, ale niektórzy, zwłaszcza polskie rycerstwo patrzą na niego z zazdrością lub nieufnością ze względu na jego niemieckie pochodzenie.
Wady, Zalety
Virtues: Doskonałe umiejętności organizacyjne, zaradność, doświadczenie w zarządzaniu osadnictwem. Ma silne poczucie odpowiedzialności za swą społeczność.
Flaws: Bywa zbyt ambitny i czasami niecierpliwy. Jego chęć udowodnienia swej wartości sprawia, że jest podatny na manipulację przez bardziej wyrafinowanych polityków.
Cel i Działania
Głównym celem Hermanna jest zbudowanie kościoła w Bielau, co nie tylko umocni pozycję wsi, ale także pozwoli mu zdobyć uznanie zarówno wśród mieszkańców, jak i władz kościelnych. Ponadto, chce rozszerzyć pola uprawne i pozyskać więcej osadników, aby umocnić ekonomię wsi.
Wątki Fabularne
Wsparcie Kościoła: Magowie mogą popaść w konflikt, gdy Hermann sprowadzi do Bielał niewłaściwego proboszcza. Istnieje ryzyko, że duchowni zaczną zadawać niewygodne pytania o działalność Zgromadzenia.
Ambitne Plany: Hermann może zacząć marzyć o awansie społecznym – na przykład o tytule rycerza lub nadaniu mu większych ziem. Może prosić Zgromadzenie o pomoc, albo negocjować z księciem, ściągając uwagę na Alba Amnis.
Ciekawość: Hermann zdumiony i zafascynowany pokazem Magów Bohumila i Dalegora wyobraża sobie niestworzone rzeczy o ich możliwościach i potędze. I panicznie się ich boi. Wysyła córkę Anne do Zgromadzenia, kiedy tylko Przecław prosi go o poszukanie kucharki. Uwierzy we wszystko co córka będzie opowiadać o wydarzeniach wewnątrz Zgromadzenia.
Zasoby i Wpływy
Hermann dysponuje największym majątkiem w Langenbielau (3 łany ziemi), posiada spore stado bydła i owiec, a także kontakty z handlarzami wrocławskimi. Ma też doświadczenie w organizowaniu osadników i zarządzaniu ziemią, co sprawia, że lokalni chłopi ufają jego zdolnościom. W przypadku konfliktu potrafi zmobilizować mężczyzn do obrony osady lub wsparcia władzy świeckiej.
Przychylność
