Ars Magica

Dnia 10 sierpnia Roku Pańskiego 1220 w dzień wspomnienia świętego Laurentiusa z Rzymu, przy obecności komesa na kasztelanii w Bardzie - Sobiesława, pana na Wojborzu, Brzeźnicy i Opolnicy i Praefectusa Zgromadzenia Zakonu Hermesa Alba Amnis - magistra Ambrosiusa de Svidinca, ustala się z woli kasztelana Sobiesława niniejsze prawo.

Komes Sobiesław w podzięce za uratowanie komesowej córki nadaje prawo Zgromadzeniu Alba Amnis do rozporządzanie stadem owiec 30, wypasanych na Przełęczy Łaszczowej, przy Strażnicy kasztelańskiej szlaku z Przełęczy Bardzkiej do Czech wiodącego. Pięciu rabów pastuchów takoż oddaje w dyspozycje Zgromadzenia.

Magistrzy Alba Amnis mogą swobodnie dysponować pogłowiem, strzyżą i wszelakim dobrem ze stada uzyskanym. Są jednakże zobowiązani raz w roku wydzielić ze stada połowę przychówku i oddać czeladzi w Strażnicy jeszcze przed pierwszymi przymrozkami.

Pastwiska leśne przy przełęczy, jakie komes Sobiesław w lenno od księcia Henryka otrzymał, mogą być i używane przez stado Zgromadzenia. Księciu narzaz należny w żywym inwentarzu będą zwracać, a to jedną maciorkę od dziesiątki raz w roku, do rąk czeladzi komesa Sobiesława oddawać.

W obecności brata Przywita opiekuna kaplicy grodowej z Kanoników Regularnych w Kementz niniejsze nadanie potwierdzone i kasztelańską pieczęcią opatrzone. Jakiekolwiek szkody wyrządzone stadu, przez Braci Hermesowych ścigane będą. Krzywda rabów jednak samego komesa dotyka i mocą jego urzędu ścigana będzie.